Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
gözəl-göyçək — bax gözəl 1 ci mənada. Gözəl göyçək qız. Gözəl göyçək uşaq. – <Hacı Murad:> . . Bir gözəl göyçək qız al, gətir qoy evinə. . S. S. A.. <Sultan bəy:> Qudurğan oğlu qudurğan, bir dul xalasının əvəzində gözəl göyçək qızımı istəyir. Ü. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dudurğayı — (Meğri) qudurğan, azğın. – Tağı xan kimin dudurğayı adam nə olup, nə olecek … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağzıköpüklü — sif. dan. Qudurğan, azğın. Dağlarda qar əriyəndə və yaz yağışları başlayanda bu dayaz çay ağzıköpüklü bir əjdahaya dönürdü. Ç.. . . Dağətəyi kəndi . . ağzıköpüklü ağalarına qarşı baş qaldırmamış deyildi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azğın — sif. 1. Azmış, yolunu itirmiş. Azğın düşmək – yolunu itirmək, yurdundan, məskənindən avara düşmək. // məc. Yoldan çıxmaq, pis yola düşmək. 2. məc. Qudurmuş, vəhşi, yırtıcı, amansız, önüalınmaz, sərt, şiddətli. Azğın küləklərlə gəlib üz üzə: Gah… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cürət — is. <ər.> Cəsarət, igidlik, hünər, ciyərlilik, ürəklilik, qorxmazlıq. <Nüşabə:> Bir bu gəncdə hünərə, cürətə bax! A. Ş.. Buna daha artıq qüvvə, daha böyük cürət lazım idi. T. Ş. S.. Cürət etmək (eləmək) – cəsarət etmək, qorxmamaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çarpaşıq — 1. sif. Dolaşıq, dolanbac, qarışıq. Qudurğan qasırğa, çarpaşıq yollar; Yolumda zülmət var, uçurumlar var. Ə. C.. Bu çarpaşıq dalğalarda özün göstər mənə yol. S. V.. 2. is. məc. Anlaşılmazlıq, dolaşıqlıq, keşməkeş. Ah! Ölən məhəbbət! Ah! Ölən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəli-qudurmuş — is. Azğın, qudurğan (adam). <Tükəz:> Görəsən, gənə hansı dəliqudurmuşa rast gəldi, tovlayıb at, mal oğurluğuna götürüb getdi. M. F. A.. Nemət çiynində beşaçılan olduğu halda, bir neçə özü kimi dəli qudurmuşlarla kəndin içində gəzirdi. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəlibaş — sif. Dəlisov, dəlitəhər, azğın, qudurğan. Dəlibaş gənc. – Bu xəbər hamını bərk qorxuya salmışdı, çünki Səfər dəlibaş bir adam idi. S. S. A.. // Dəliqanlı. <Güləndam:> Heydərqulu, Ağa bir dəlibaş uşaqdır. N. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəliqanlı — 1. is. Həddi büluğa çatmış gənc, cavan oğlan. . . Səfərin Sibirdən qaçıb, başına özü kimi dəliqanlıları cəm edərək quldurluq etməyi hər yerə yayılmışdır. S. S. A.. Bu adamın hərəkətindən və simasından gəncliyində çox igid və kefcil bir dəliqanlı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
firun — is. <ər.> 1. Qədim Misir padşahlarına verilən ad. <Şeyda:> Fironu qəhr edən Musa bir çobandan başqa bir şey deyildi. H. C.. 2. məc. Çox məğrur, kibrli, zülmkar adam haqqında. Fironun biridir. // məc. Qudurğan, harın. Firon uşaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
